Siostry Nazaretanki, czyli Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu

Nowe światło zajaśniało dla Polski, gdy 12 listopada 1842 r. przyszła na świat Franciszka Józefa Anna Siedliska. Urodziła się w Roszkowej Woli, niedaleko Warszawy, w majątku ziemskim swych rodziców, Adolfa i Cecylii Siedliskich. Należała do tego pokolenia Polaków, którzy żyjąc w najbardziej tragicznym okresie dziejów swej Ojczyzny byli świadkami nieszczęsnego upadku powstania listopadowego w 1830 r. W tym to czasie wielu polskich arystokratów wyjechało do Francji, skąd prawdziwie niebawem powrócili do Polski, lecz przesiąknięci filozofią Voltaire’a i Rousseau’a zaczęli wprowadzać do kraju nowe obyczaje, przyczyniając się do religijnego zobojętnienia. Jakkolwiek Adolf i Cecylia Siedliscy ulegli tym wpływom, Franciszka nie była pod tym względem dzieckiem swego pokolenia. Przeciwnie, stała się apostołką wiary w domu rodzinnym, w kraju i w Kościele.
Bóg wkroczył w jej życie poprzez gorliwego kapucyna, ojca Leandra Lendziana, który przygotował ją do Pierwszej Komunii Św. Obudziło się w niej wtedy gorące pragnienie całkowitego oddania się Bogu. Jednakże, aby zrealizować to powołanie, musiała przezwyciężyć opór rodziny.

Po śmierci ojca Franciszka poświęciła się służbie Bogu rozpoczynając swą misję utworzenia w Kościele nowego zgromadzenia zakonnego. W prośbie skierowanej do papieża Piusa IX

1 października 1873 roku Franciszka przedstawiła swój zamiar założenia Zgromadzenia, którego członkinie miały wzorować swe życie na ukrytym życiu i cnotach Najświętszej Rodziny z Nazaretu. Głównym jego zadaniem miało być ofiarowanie modlitw, prac, cierpień i całej swej istoty za Zastępcę Chrystusa i za Kościół. Codzienna modlitwa za Kościół Św. I Ojca Św. stała się świętą tradycją w założonym przez nią Zgromadzeniu.

Założycielka przybrała w życiu zakonnym imię Maria od Jezusa Dobrego Pasterza. Początkowe lata Zgromadzenia były bardzo trudne, ale heroiczna wiara, ufność i miłość Matki Marii odniosły ostateczny triumf. Wkrótce w 1875 r. Zgromadzenie osiedliło się na stale w Rzymie, mając już grupkę kandydatek. Siostry oddały się różnorodnym posługom apostolskim, a Matka Maria usilnie starała się o należytą formację i pogłębienie życia wewnętrznego. Sama korzystała z pomocy i duchowego kierownictwa o. Antoniego Lecherta, mądrego i pełnego ducha Bożego kapłana.

Po fundacji rzymskiej w 1875 r. Matka Maria otworzyła pierwszy dom w Polsce, w Krakowie, w roku 1881. Apostolska gorliwość zaprowadziła ją w 1885 r. aż do Stanów Zjednoczonych. Bóg wynagrodził młodej fundatorce całkowite Jemu zawierzenie, gdyż tam właśnie Zgromadzenie wspaniale się rozwinęło. Po wielu wysiłkach i licznych trudnościach Matka Maria otworzyła dom w Paryżu, we Francji, w roku 1891, a następnie w Londynie, w Anglii, w 1895r.

Myślą przewodnią przewijającą się przez całe życie Matki Marii od Jezusa Dobrego Pasterza i orędziem, które głosiła poprzez swoje nauki, konferencje, listy była miłość – miłość Boga, która przejawia się w czynnej miłości bliźniego. Wiele osób, które ją znały, uważały miłość za wybitną jej cechę.

Stopniowo ponoszone przez nią trudy zużyły jej siły fizyczne. Zaledwie wyszła z poważnej choroby, zaraz rozpoczynała intensywną prace. W końcu wyczerpana nadludzkim wysiłkiem doszła do kresu swej ziemskiej pielgrzymki. Wtedy to ujawniła się jej wielka tęsknota za niebem, gdy wypowiadając z radością słowa psalmisty : “ Pójdziemy do domu Pana”, oddala ducha Bogu w święto Ofiarowania Najśw. Maryi Panny, 21 listopada 1902 r. w Rzymie. Zgromadzeniu pozostawiła w spuściźnie cale swoje heroiczne życie, opracowana Regule, nauki, listy i ostatnią tak znamienną konferencje do sióstr, w której mówiła na ulubiony temat – o wzajemnej miłości. Jej śmierć napełniła bólem nie tylko 291 sióstr w 29 domach po obu stronach Atlantyku, ale każdego, kto ją znał.

Maria od Jezusa Dobrego Pasterza swoim przykładem ukazała innym, jak można szerzyć Królestwo Bożej Miłości. Siłę duchową czerpała z całkowitego zawierzenia Bogu i ukochania Jego woli. Za hasło swego życia obrała słowa “ Bądź wola Twoja” i przekazała je siostrom. One zaś przejęte Jej duchem podjęły misję Założycielki i dziś poprzez różnorodne posługi apostolskie starają się odpowiadać na współczesne potrzeby Kościoła i świata, zwłaszcza potrzebę odrodzenia religijnego i moralnego rodzin. Służbę rodzinie uważają sobie za swój szczególny dar dla Kościoła. Ogłaszając 23 kwietnia 1989r. Matkę Marie od Jezusa Dobrego Pasterza błogosławioną, Kościół dał światu przykład całkowitego oddania się do dyspozycji Ojca niebieskiego na wzór Jezusa, Maryi i Jozefa.